Cmentarz parafialny parafia pw. Bożego Ciała w Tucholi
Pochówek
Pochówek
Każdy zmarły ma prawo do godnego pochówku zgodnie ze swoim przekonaniem religijnym. Każdy parafianin jest chowany z należytą czcią jemu przysługującą. Aby zachować wymagany szacunek, prosi się rodzinę zmarłego o powiadomienie duszpasterza w jak najkrótszym czasie o wydarzeniu śmierci. Ma to ułatwić wybranie odpowiedniego czasu pogrzebu, omówienie przebiegu ceremonii a także określenie miejsca na cmentarzu. Msza św. jest odprawiana za wszystkich zmarłych parafian przed ceremonią pochówku. Według życzenia rodziny i osądu duszpasterza ceremonia pogrzebowa odbywa się z wprowadzeniem do kościoła parafialnego lub wyprowadzeniem z kaplicy cmentarnej na cmentarz. Człowiek zamieszkujący teren parafii nie jest automatycznie parafianinem. Jest to wymóg tolerancji i wzajemnego szacunku do innych przekonań.
Prawo do pogrzebu katolickiego maja prawo członkowie wspólnoty Kościoła Rzymskokatolickiego. Jeżeli ma nastąpić pochówek z innego miejsca zamieszkania, niż parafia, uprasza się o dostarczenie zezwolenia - oświadczenia, że zmarłemu przysługuje pogrzeb katolicki, od księdza proboszcza parafii, w której zmarły ostatnio zamieszkiwał, jak również poświadczenie otrzymanych przed śmiercią sakramentów. Pochówki odbywają się w dni powszednie.
Miejsca na cmentarzu katolickim w Tucholi są skatalogowane w Parafii Bożego Ciała w Tucholi. Cmentarz parafialny jest do dyspozycji wszystkich zmarłych mieszkańców Tucholi. Jest więc wspólna troska Parafii i Urzędu Miasta o wygląd miejsca grzebalnego.
Cmentarz - wyciąg z regulaminu
1. Cmentarz jest miejscem świętym, przeznaczonym do chowania zmarłych i odprawiania nabożeństw żałobnych.
2. Zwiedzający cmentarz powinni zachować się poważnie, stosownie do świętości miejsca.
3. Na cmentarzu nie wolno:
a) chodzić po grobach,
b) zrywać kwiatów, zieleni, gałęzi,
c) palić tytoniu, pić alkoholu, zachowywać się krzykliwie,
d) przyprowadzać zwierząt, np. psów,
e) zaśmiecać terenu,
f) jeździć rowerami.
4. Zwiędłe kwiaty, śmieci, odpady należy przenosić do śmietnika.
5. Rodzina zmarłego zobowiązana jest do utrzymania grobu w należytym porządku.
6. Pomnik nagrobny:
a) bez zgody proboszcza nie można postawić pomnika lub tablicy nagrobnej;
b) aby uzyskać zgodę, należy przedstawić do zatwierdzenia projekt pomnika i tablicy;
c) przed postawieniem pomnika należy uiścić opłatę cmentarną w wysokości 10% od wartości pomnika lub 8% od zasiłku pogrzebowego - obecnie (20 XI 2005) 386 zł.
7. Grób jest chroniony przez 20 lat od chwili pochowania zmarłego, czyli nie można go użyć wcześniej do pochowania innej osoby. Opłaty, tzw. pokładne (obecnie 500 zł), uiszcza się przy pochówku za cały dwudziestoletni okres. Jeśli przed upływem tego czasu - rodzina zmarłego nie wniesie opłaty na następne lata, zarządca cmentarza ma prawo grób przekopać i użyć go do pochowania innej osoby.
8. Jeżeli rodzina rezygnuje z dalszej opieki nad grobem, powinna o tym powiadomić proboszcza parafii.
9. Miejsca zaniedbane po okresie 20 lat są przeznaczane na powtórny pochówek.
10. Do miejsc rezerwowych ma prawo tylko ta osoba, na którą został wystawiony dokument przedłużenia rezerwacji.
USŁUGI
Kustoszem cmentarza i grabarzem jest pan Stanisław Muchowski, zam. w Tucholi, al. LOP 9/45, tel. 607 910 611.
Polecajmy modlitwom wszystkich, którzy stoją u bram wieczności a w szczególny sposób tych, na których osobiście pogrzebie uczestniczyliśmy.
CMENTARNIK
Utworzyliśmy elektroniczny system zarządzania naszym cmentarzem. Można wejść na jego stronę internetową by sprawdzić dane pochowanych tam osób, do kiedy jest opłacone miejsce grobowe, gdzie są miejsca zarezerwowane lub do wykorzystania. Prosimy o zgłaszanie uwag w wypadku nieprawidłowych danych. Adres naszego wirtualnego cmentarza: cmentarnik.net/tuchola-bozecialo
ORGANIZOWANIE ORAZ ZARZĄD CMENTARZAMI WYZNANIOWYMI W POLSKIM PRAWIE CYWILNYM
Jednym z istotniejszych elementów kształtujących problem organizowania oraz funkcjonowania cmentarzy wyznaniowych na danym terenie jest ustawodawstwo państwowe w tej materii. Dlatego warto przypomnieć polskie przepisy państwowe regulujące problem cmentarzy.
1. Podstawa prawna:
Podstawowymi normami prawnymi obowiązującymi w naszym kraju są:
1. Konkordat między Stolicą Apostolską i Rzeczpospolitą Polską, podpisany w Warszawie dnia 28 lipca 1993 r. (Tekst Konkordatu: Dz. U. l 998, nr 51)
2. Ustawa z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych z późniejszymi zmianami (Tekst pierwotny tej ustawy: Dz.U.1959, nr 11, póz. 62; tekst jednolity Dz.U.1972, nr 47, póz. 298. Obecnie obowiązujący tekst jednolity Dz.U.2000, nr 23, póz. 295).
3. Rozporządzenie Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 25 sierpnia 1959 r. w sprawie określenia, jakie tereny pod względem sanitarnym są odpowiednie na cmentarze.
4. Rozporządzenie Ministrów Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska oraz Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 20 października 1972 r. w sprawie urządzania cmentarzy, prowadzenia ksiąg cmentarnych oraz chowania zmarłych.
2. Ponowne użycie grobu:
Grób nie może być użyty do ponownego chowania przed upływem lat 20.
Po upływie lat 20 ponowne użycie grobu do chowania nie może nastąpić, jeżeli jakakolwiek osoba zgłosi zastrzeżenie przeciw temu i uiści opłatę, przewidzianą za pochowanie zwłok. Zastrzeżenie to ma skutek na dalszych lat 20 i może być odnowione (Ustawa, art. 7, ust. l i 2).
Do przedłużenia zakazu ponownego użycia grobu na dalsze 20 lat w przypadku sporu o to uprawnienie między różnymi osobami, pierwszeństwo ma osoba wymieniona w art. l O ust. l Ustawy, tzn.:
1. Pozostały małżonek (ka),
2. krewni zstępni,
3. krewni wstępni,
4. krewni boczni do 4 stopnia pokrewieństwa,
5. powinowaci w linii prostej do l stopnia.
W wielu przypadkach zarządcy cmentarzy wyznaniowych nie domagają się opłat po upływie 20 lat. Nie korzystanie jednak z tego prawa nie oznacza rezygnacji z niego. Zarządcy nie mają obowiązku bowiem szukania odpowiednich osób do uregulowania tej opłaty. Troska o tę sprawę spoczywa na osobach zainteresowanych grobem. Osobie, która mimo upływu terminu 20 lat nie zgłosiła zastrzeżenia i nie wniosła odpowiedniej opłaty, nie przysługuje roszczenie o przywrócenie posiadania miejsca oddanego przez zarząd cmentarza z przeznaczeniem na grób kogoś innego, chociażby nadal odwiedzała grób i utrzymywała go w należytym stanie.
W związku z likwidacją grobu, pojawia się nieraz pytanie, co zrobić ze szczątkami osoby poprzednio tam pochowanej. Można je tam pozostawić, albo przenieść w inne miejsce, z tym że można je chować również poza powierzchnią grzebalną. Decyduje o tym zarząd cmentarza. Na życzenie osoby uprawnionej do pochowania zwłok można szczątków nie wydobywać (Rozporządzenie z 1972 r., § 24, ust. § 6;27).
Przepisy ustalające termin dwudziestoletni nie mają zastosowania do pochowania zwłok w grobach murowanych, przeznaczonych do pomieszczenia zwłok więcej niż jednej osoby. W tym przypadku nie ma określonego jakiegokolwiek terminu. Domyślnie, należy uważać je za trwałe (Ustawa, art. 7, ust. 3). Dozwolone są natomiast umowy, przedłużające termin, przed upływem którego nie wolno użyć grobu do ponownego pochowania. Umowa taka powinna zostać sporządzona na piśmie (Ustawa, art. 7, ust. 4).
Niezależnie od tych przepisów jest wzbronione użycie do ponownego pochowania grobów, mających wartość pamiątek historycznych (ze względu na swą dawność lub osoby, które są w nich pochowane, lub zdarzenia, z którymi mają związek) albo wartość artystyczną (Ustawa, art. 7, ust. 5).